TV muhabiri çarşıda karşısına çıkan kadına mikrofonu uzatıyor: “Yeni asgari ücreti nasıl buldunuz?” “Aslında fena değil ama 6,5 – 7 lira olsaydı çok daha iyi olurdu”. Mikrofon uzatılan bir başkası ise “5,5 milyar iyi rakam, uzun zamandır böyle zam yapılmamıştı” demekte. Binlerle ifade edilmesi gereken bir rakam için aynı anda birler ve milyarlar kaslarını çalıştıran […]Devamı Oku

SABAH 10.00’daki Zoom toplantısına katılım sağlamak için gerekli hazırlıkları yaptım, kameranın görüş alanındaki yerlere çeki düzen verdim. Toplantı verimli geçti. Konuşmalar bitince katılımcılardan biri “ekrandan fotoğraf çekinelim mi?” dedi ama kimseden olumlu dönüş alamadı. Tabii ki de bazı anları kalıcı kılmak için fotoğraflar önemli ama her şeyin de fotoğrafı olmaz ki, her yer fotoğraf olunca […]Devamı Oku

Hafta sonu aynı gün içinde öğlen ve akşam iki farklı yemeğe katıldım. İlki ailem, ikincisi arkadaşlar ile. İlki doğum günü kutlaması, ikincisi yurt dışında yaşayan ve uzun süredir görmediğimiz bir arkadaşımız ile buluşma yemeği… Hava güzel, bulunduğumuz mekânlar ve ortamlar nezih, sohbetler keyifli… Bu yemeklerde fırsat buldukça da etrafı gözlemledim epeyce. Herkes inanılmaz eğleniyor görünüyor […]Devamı Oku

Mart sonunda şirketin Genel Kurulunu yaptık. Alınan karar gereği yeni imza sirkülerini çıkartmak için noterliğe gittim. Hava ıslak ve tatsız olmasına rağmen noterlik ana baba günü. Aldığım sıra numarasına göre önümde 5 kişi var aslında ama içeride ve noterlik girişinde en az 20 kişi var bekleyen. Durumu hemen anladım tabii. Alıcı ve satıcılar orada. “At-Avrat-Silah” […]Devamı Oku

Herkes istediği yerde/anda manevra yapıyor. On metre ileri gitse kimseyi rahatsız etmeden dönüş yapabilir ya da yolunu az uzatıp dönüşünü arkadaki paralel sokağı kullanarak yapabilir ama yok, gururu kırılıyor, mutlaka olduğu yerde dönmek zorunda. 50 metrelik bir yol kesitinde aynı anda 3-4 aracın bu tarz manevralar yaptığı oluyor. Saygısızlık ve düşüncesizlik tamamen. Veya geçici/kısa süreli […]Devamı Oku

6.15 Zifiri karanlık ama televizyonu açayım, o ışık yeter kahvemi içerken… 7.45 Öğlen cenazeye gideceğim, hava da ısırıyor, tedbirli giyineyim bari… 8.30 Simitçi sonunda gelmiş, “Hayrola yoktun birkaç gündür?” “Hava çok soğuk abi, iş de yok zaten, evde kaldım birkaç gün” 9.15 Yenileme poliçesi %100 zamlı, nasıl anlatacağız bunu sigortalıya? 11.15 Artık çıkmalıyım, cenaze karşıda, […]Devamı Oku

Düşünüyorum bir iş günü bahane üretilmeden ve/veya bahane dinlemeden bitiyor mu diye ama bulmakta gerçekten zorlanıyorum. Hepimizin içine işlemiş ve son derece itici bir savunma stratejisi ne yazık ki… Aradan neredeyse 2 sene geçti ama hala en popüler bahanelerden biri “personel sıkıntısı, eksikliği”. Pandemi birkaç gün önce başlamış olsa anlarım. Milyonlarca insan bu virüsü alıp […]Devamı Oku

Önceki on yıla nasıl başlamışım diye o yılların Ocak yazılarından kısa pasajlar seçtim sizler için. Buyurun bakalım: Ocak 2012 “İtina İle Yazılır” “Cüzdanınızın düşme olasılığı var” demişti birisi bir zamanlar. Oysa dün gibi hatırlıyorum 15 cm’lik cüzdanın yarısının pantalonumun arka cebinin dışında düşmek ve çalınmak arası bir konumda durduğunu; “dikkat edin düşebilir” dese daha net […]Devamı Oku

İlkokula giriş tarihim 1970, üniversite mezuniyetim 1987, toplamda 17 yıl öğrencilik… İşe ilk giriş tarihim 1985, son yöneticilik görevimden ayrılma tarihim 2001, toplam 16 yıl bordrolu çalışma süresi… Lisanslı sporculuk 7-8 yıl, yönetici koçluğu 4 yıl kadar, mentorluk 1,5 – 2 yıl… Şu an hala yapmakta olduğum sigorta aracılık işimin kuruluş tarihi 2004 Kasım, yani […]Devamı Oku

Zordur böyle sabahlar. Hele de hafta başı olursa. Dışarıda ısıran ve ıslak bir serinlik, gün çoktan başlamış olmasına rağmen hala elektriğe bağımlı bir aydınlık gereksinimi. Bir de dün geceki kaybedilen maç. Üstelik de kazanacağını sandığın anda beklemediğin ve hiç de katılmadığın bir hakem kararı sonrası yaşanan gelişmeler nedeniyle. Gazete görmek istemezsin, TV açmak mümkün değildir […]Devamı Oku